درمان دیسک کمر و گردن با استفاده از دیسکوژل

بسیاری از کمر دردهای ناشی از بیرون زدگی دیسک ها با درمان های نگاه دارنده نظیر مصرف مسکن ها و فیزیوتراپی و آب درمانی و… بهبود می یابند اما اگر این درمان هاتوانایی کنترل علائم را نداشته باشند گام بعدی روش های درمانی کم تهاجمی (نظیر دیسکوژل ، لیزر و ازن) می باشد.

غالب مشکلات بیرون زدگی دیسک ها با این درمان ها بهبود می یابد و فقط درصد پایینی از بیرون زدگی ها نیازمند به عمل جراحی باز می باشند. در واقع تنها مراحل پیشرفته تری که با هیچ یک از اقدامات قبلی بهبود نیابند و یا با عوارضی مانند مشکلات ادراری مدفوعی، ضعف حرکتی همراه باشند نیازمند مداخله جراحی باز خواهند بود.

دیسکوژل چیست

دیسکوژل را می توان تحولی در درمان دیسک کمر بدون جراحی نامید، ماده اصلی سازنده دیسکوژل الکل اتیلیک است.

الکل اتیلیک نخستین بار در سال ١٩٧۵ به عنوان ماده ای بسیار مؤثر و مفید در درمان کم تهاجمی دیسک های بیرون زده استفاده شد که با نتایج عالی و درصد بالایی از موفقیت همراه بود لیکن ایرادهای اساسی هم به آن وارد شد از جمله اینکه چون تزریق درد زیادی داشت بیمار باید بیهوش می شد و از طرفی چون الکل در روش های تصویربرداری قابل رویت نبود به علت نشت می توانست موجب دردهای انتشاری بعد از تزریق شود.

بر همین اساس پروفسور ترون سازنده دیسکوژل تلاش کرد با استفاده از تغییراتی در الکل ضمن استفاده از مزایای الکل، معایب و نواقص آن را به ترکیبی با اثرات درمانی شگرف الکل ولی بدون نکات منفی آن تبدیل کند که نهایتا به دیسکوژل دست یافت.

در همین راستا دیسکوژل الکل تغییر یافته است که به آن اتیل سلولز اضافه شده که این ماده هیچ واکنش نامطلوب و حساسیت و عارضه ای ندارد. خاصیت اتیل سلولز آن است که وقتی با آب میان هسته دیسک تماس پیدا می کند تبدیل به حالتی شبیه پنبه شده و مشکل نشت الکل را برطرف می کند و علاوه بر اینکه مسیر پارگی های دیسک را می بندد و جلوی انتشار واسطه های مولد درد را گرفته و اثر الکل را هم ماندگارتر می کند.

پروفسور ترون همچنین از فلز تنگستن با مقدار بسیار کم برای دیده شدن در حین و بعد از تزریق الکل استفاده کرد که قابلیت انجام MRI دارد. در واقع این دانشمند بزرگ محلولی درست کرد که وقتی وارد بدن می شود تبدیل به ماده پنبه ای با خواص فلزی شده که به صورت یک ایمپلنت ماندگار عمل می کند.

عوارض دیسکوژل

در روش درمانی تزریق داخل دیسک  دیسکوژل همانند سایر روشهای اینترونشنال نیاز به بیهوشی نیست و از بی حسی های موضعی استفاده می شود. حتی اگر دیسکوژل به کانال نخاعی وارد شود هیچ عارضه ای ایجاد نخواهد کرد.

دیسکوژل پس از ورود به داخل دیسک آسیب دیده راه خود را پیدا می کند و به صورت خارق العاده ای در تمام نواحی آسیب دیده آن منتشر می شود و موجب جمع شدن دیسک از درون کانال می شود و همچنین دیسکوژل فشار داخل دیسک را کم می کند و نه تنها هیچ کاهشی در ارتفاع دیسک تخریب شده ایجاد نمی کند بلکه ماده ای هم به آن اضافه می کند و در نهایت موجب کاهش فشار داخل دیسک شده که باعث کاهش فشار کانال نخاعی و ریشه های عصبی شده و علایم بهبود می یابد.

تزریق دیسکوژل

در غالب موارد دوام دیسکوژل مادام العمر است و نیاز به تکرار ندارد و حتی اگر نیاز به تزریق مجدد داشته باشد منعی برای انجام آن وجود نخواهد داشت و همچنین در صورتی که به هر دلیل بیمار نیازمند انجام عمل جراحی باز شود، هیچ منعی نداشته و مطلقاً موجب چسبندگی، تحلیل بافت های مجاور و … نخواهد شد. آمار موفقیت دیسکوژل در اروپا بالای هشتاد درصد است .

اگرچه به دلیل انحصار تولید دیسکوژل توسط یک شرکت فرانسوی هزینه آن نسبت به سایر روش های بسته نسبتا بالاتر است اما از سوی دیگر به دلیل سرپایی بودن (عدم بستری و بیهوشی و مصرف دارو و…) هزینه های کلی نسبت به عمل جراحی باز کاهش قابل ملاحظه ای می یابد.