در این مقاله در خصوص ارتوکین تراپی و تفاوت آن با پی آرپی توضیحاتی ارائه می شود. در بسیاری از موارد ارتوکین با پی آر پی (پلاسمای غنی شده با پلاکت) اشتباه گرفته می شود. چرا که در هر دو روش، خون گرفته شده از بیمار در موضع مورد نظر تزریق می گردد، لیکن مکانیزم این دو روش از اساس متفاوت است:
در ارتوکین تراپی اساس درمان بر اساس بلوک و غیرفعال کردن عوامل تخریبی مفصل و بافت می باشد اما در پی آر پی فاکتورهای رشد روی پلاکت ها ایجاد التهاب در بافت می کنند، التهاب فاکتور های ترمیمی، بافت بدن را تحریک کرده تا مجددا بافت آسیب دیده را ترمیم کند.
در هر دو روش خون خود بیمار گرفته شده ولی در ارتوکین تراپی درمان براساس سرم خون (یعنی جزء مایع خون که گلبول های قرمز و سفید از آن جدا شده است) بوده و سرم خون اینکوبه شده و باقرار گرفتن در محیطی با درجه حرارت ۳۷ درجه (بمدت 6 الی 12 ساعت) پروتئین های ضد التهابی خود فرد تکثیر و فعال شده که این پروتئین ها مواد تخریب کننده بافتی را مهار میکنند.
در هر مفصل و بافت نرم مواد شیمیایی ای وجود دارد که به دو دسته تقسیم می شوند: یک سری فاکتورهای سازنده بافتی هستند و یکسری فاکتورهای تخریب کننده بافت، در واقع ارتوکین تراپی بازوی مواد تخریب کننده را غیرفعال کرده و لذا پروسه تخریبی متوقف می شود از سوی دیگر موجب می شود که بازوی ترمیم کننده به فعالیت ترمیمی خود ادامه دهد و بالانس به نفع ترمیم بافت و توقف پروژه تخریبی پیش می رود.
در پروسه هایی نظیر آرتروز های پیشرفته و التهاب بافت ها که همراه با آسیب بافتی است ارتوکین تراپی با استفاده از همین مکانیسم پروسه تخریب را متوقف و پروسه ترمیم را تسریع می کند.
تفاوت پی آر پی و ارتوکین تراپی
پی آر پی چیست و عملکرد آن چگونه است
اما در پی آر پی پلاکت های خون که همان سلول های انعقادی خون هستند جداشده و تغلیظ می شوند. روی دیواره پلاکت ها فاکتورهای رشد قرار دارند. این پلاکت ها در بافت و مفصل که تزریق می شوند به دلیل فاکتورهای التهابی که روی جداره پلاکت ها هستند ایجاد التهاب در بدن می کند، مانند زخمی که روی پوست است و برش دادن آن و تازه شدن زخم موجب تسریع ترمیم می شود.
همین اتفاق در مفصل یا بافت ها می افتد و بافت شروع به ترمیم خود میکند در پروژه هایی که تخریب پیشرفته نیست و آسیب بافتی دیده می شود پی آر پی بسیار مفید است ، در بعضی مواقع هم می توان از ترکیبی از این دو تکنیک استفاده کرد.
همه این مقوله‌ها تخصصی بوده و بستگی به ارزیابی پزشک نسبت به شرایط بیمار دارد لذا علیرغم اینکه در هر دوی این روش ها خون از بیمار گرفته شده و سانتریفیوژ میشود ولی تفاوت های بنیادین با یکدیگر دارند پی آر پی تزریق سلول های پلاکت است اما ارتوکین تزریق سرم فعال شده و ضد التهابی خون است هر دو روش اتولوگ بوده یعنی از خون خود بیمار گرفته شده و مجددا به بدن تزریق می گردد و به همین دلیل خوشبختانه فاقد عوارض جانبی پرچالش میباشند.
در سایت دکتر محمدرضا کاظمی مقاله های جداگانه با شرح کامل در مورد این دو روش درمانی وجود دارد که می توانید با مراجعه به این لینک ها اطلاعات جامع را بدست آورید:
پی آر پی PRP
پی آر پی چیست : پلاسمای غنی‌شده با پلاکت (PRP) روش غیر جراحی نسبتا جدیدی است که با تحریک و بهبود مکانیزم طبیعی ترمیمی بدن
درمان با ارتوکین Orthokine
ارتوکین چیست ؟ Autologous Conditioned Serum /ACS یا سرم تعدیل شده اتولوگ با نام تجارتی” ارتوکین / Orthokine “تولید می شود. ارتوکین تراپی متد جدید
پاسخ رایگان به سوالات شما
شما می توانید در ادامه همین صفحه سوال خود را مطرح کنید تا دکتر محمدرضا کاظمی در اولین فرصت به سوال شما پاسخ دهند.
سلام وقت بخیر.وجود التهاب در بافت مفید است یا مضر؟
اگر مفید است چرا از روش هایی برای کاهش التهاب استفاده میشود و اگر مضر است چرا prp تزریق میشود؟
با سلام ،بسیار سوال جالب و به جایی کرده‌اید. بدن نیاز به التهاب جهت ترمیم بافت دارد آن التهابی که درمان میشود در واقع مانند تیر ترکمانی است که پرتاب شده و قابل مهار نیست !یعنی التهابی است که بیش از حد به طول کشیده و موجب تخریب بافت میشود ولی بدن جهت ترمیم همواره نیاز به ایجاد التهاب دارد و پی‌آر‌پی و ازن و… این التهاب را در حد معمول و معقول ایجاد میکنند.
سلام من ۸ ساله آرتریت روماتوئید دارم کلی عکس و ام آر آی گرفتم همه مفاصل م آرتروز داره و تیزی لبه استخوان و خار پاشنه در هر دو پا و سرخوردگی مهره کمر گرید ۲ و در حال حاضر استخونهای روی ک پا و پاشنه و مچم در حال حرکت درد میکنند و کمرم هم موقع خواب یا ایستادن و نشستن طولانی لطفا راهنمایی کنید چه درمانی برام مناسبتره
سلام در صورتی که تخریب ها کامل نباشد ارتوکین تراپی و تزریق اگزوزوم بسیار موثر است.