درد مچ دست

درد مچ دست یکی از مشکلات نسبتا شایع بوده که در نتیجه کشیدگی بافت نرم ، آسیب های استخوانی ، ایجاد می شود که در بلند مدت می تواند منجر به مشکلاتی نظیر گانگلیون ، آرتروزو یا سندرم تونل کارپال و…شود.

علائم درد مچ دست

• درد
• تورم
• ایجاد حساسیت و گرما اطراف محل آسیب دیده
• احساس صدا یا پارگی در مچ دست

علل درد مچ دست

از علل شایع دردهای مزمن دست به موارد ذیل می توان اشاره کرد:

سندروم تونل کارپال

یکی از علل مهم و شایع سندروم کارپال تونل است که به شکل  احساس درد، سوزش، بی حسی در ناحیه کف دست، مچ، شست و انگشتان است و باپیشرفت آن عضلات شست می تواند ضعیف شده و گرفتن اجسام دشوار می شود. این مشکل زمانی ایجاد می شود که عصب میانی مچ دست به خاطر تورم تحت فشار قرار گیرد. این عصب مسئولیت انتقال احساس و حرکت بخش های مختلف دست را بر عهده دارد. علت درد مچ دست و التهاب و ورم می تواند در شرایط زیر ایجاد شود:

• انجام حرکت های تکراری با مچ دست مثل تایپ کردن بر روی صفحه کلید کامپیوتر، استفاده از ماوس کامپیوتر، بازی کردن با راکت ، دوزندگی، نقاشی، نوشتن،  یا استفاده از ابزارهای لرزشی
• باردار شدن، یائسگی، یا افزایش وزن
• ابتلا به دیابت، سندروم پیش از قائدگی، کم کاری تیروئید، یا ابتلا به بیماری های روماتیسمی.

آسیب دیدگی

هرگونه ضربه و آسیب به مچ دست در صورت عدم ترمیم کامل و بهبودی با گذشت زمان موجب دردهای مزمن زیادی خواهند شد این آسیب ها هم شامل آسیب های استخوانی و سطوح مفصلی است و هم آسیب های بافت نرم است.

آرتروز مچ دست

علل ایجاد کننده آرتروز

• استئو آرتریت با بالا رفتن سن و استفاده زیاد از مفاصل ایجاد می شود.
• آرتریت روماتوئید معمولاً مچ هر دو دست را تحت تاثیر خود قرار می دهد.
• آرتریت پسوریاتیک با بیماری پسوریازیس همراه است.

کیست گانگلیون

کیست گانگلیون به صورت تورم معمولاً در پشت دست یا در مچ دست اتفاق می‌افتد. این کیست‌ها در واقع کپسول‌های خوش‌خیم پر از مایع هستند و در بدن گسترش نمی‌یابند. این کیست‌ها ممکن است بزرگ شوند ولی به قسمت‌های دیگر بدن نشر پیدا نمی‌کنند.

سایر دلایل درد مچ دست

سایر دلایل درد مچ دست به شرح زیر هستند:

• بیماری نقرس : این مشکل زمانی ایجاد می شود که سیستم بدن بیش از اندازه لازم اسید اوریک که یک ماده دفعی است تولید می کند. تولید بیش از حد اسید اوریک باعث می شود به جای دفع این ماده توسط بدن، کریستال های خاص در مفاصل تشکیل شده و باعث ایجاد مشکل برای بدن شود.
• بیماری شبه نقرس: این شرایط زمانی ایجاد می شود که کلسیم در مفاصل تجمع کرده و باعث ایجاد درد، قرمزی، و ورم شود. در اکثر مواقع مچ ها و زانوها به این مشکل دچار می شوند.

تشخیص علت درد مچ دست

 معاینه فیزیکی توسط پزشک حائز اهمیت زیادی است.

آزمایش های لازم تشخیص طبی جهت بررسی مشکلات روماتیسمی انجام می شود.

آزمایش‌های تصویربرداری

آزمایش‌های تصویربرداری اطلاعات کاملی از نظر بررسی مشکلات ساختمانی مهره ها و نخاع و آرتروز در اختیار پزشک می گذارد که شامل :

پرتونگاری ساده : جهت بررسی عفونت یا مشکلات استخوانی و… است.

سی تی اسکن : چنانچه مشکلات فوق در گرافی ساده مطرح باشد جهت بررسی دقیق تر میتوان از سی تی اسکن استفاده کرد.

ام.آر.آی : جهت بررسی بافت های نرم ازجمله رباط ها ، تاندون ها و… استفاده می گردد.

تست عملکرد عصب و عضله مچ دست

به منظور تعیین شیوه انتقال صحیح پیام‌ها ی عصبی و کارکرد فیزیولوژیکی اعصاب و سرعت هدایت عصبی و میزان فشار روی عصب (سندرم تونل کارپال) استفاده میشود که شامل دو قسمت اولیه بررسی قدرت و سلامت ماهیچه و ثانیا بررسی سرعت هدایت پیام عصبی و وجود احتمال تحریک یا تخریب عصبی می باشد.

راه ها و روش های درمان درد مچ دست

درد مچ دست

درمان بدون جراحی

درصورت مراجعه به موقع اساس درمان روش های غیر تهاجمی می باشد که شامل مواردذیل است:

مصرف دارو : مصرف داروهای مختلف از جمله ضدالتهاب های غیر استروییدی می تواند باعث کاهش درد و التهاب شوند.

تزریق کورتیکو استروئیدها : پزشک ممکن است از تزریق به تونل کارپال با یک داروی کورتیکو استروئید همچون کورتیزون به منظور کاهش درد استفاده کند. در واقع کورتیکو استروئیدها می توانند با کاهش فشار بر عصب میانی باعث کاهش التهاب و تورم در مچ دست شوند.

اسپلینت مچ دست : استفاده از اسپلینت مچ دست در زمان خواب می تواند به کاهش علائم شبانه مربوط به سوزش و بی حسی مچ دست کمک کند. در حقیقت اسپلینت شبانه یک انتخاب مناسب در زمانی است که زنان باردار به مشکل سندروم تونل کارپال مبتلا شوند.

تمرین های حرکتی : تمرین های کششی و تقویتی می توانند برای افرادی بطور خاص مفید باشند که علائم مشکل آنها کاهش پیدا کرده باشد. این تمرینات باید به شکل دقیق آموزش داده شود.

درمان های غیر تهاجمی

1) فیزیوتراپی مچ دست :

در فیزیوتراپی ترکیبی از روش‌های غیرفعال و تمرین‌ها جهت تقویت ساختار عضلانی و حرکت‌های اصلاحی به کار گرفته می‌شود. مدالیته‌های درمانی غیرفعال مانند یخ/ گرما، اولتراسوند و تحریک الکتریکی ، درد و گرفتگی عضلانی را کاهش می‌دهد. بیمار مبتلا به  به کمک انجام تمرین‌های مخصوص روش افزایش انعطاف‌ پذیری و دامنه حرکتی را فرامی‌گیرد و بر قدرت عضلات خود می‌افزاید. بیماران نباید از روی آوردن به این درمان نگران باشند، حتی بیماران دچار درد و مشکلات حرکتی نیز از انجام تمرین‌های ایزومتریک سود می‌برند.

2) ماساژ و درمان دستی و منیپولیشن

اساس این تکنیک هاکه توسط دست انجام می شود نیز موجب تقویت ساختار عضلانی  و بافت های اطراف می گردد.

3) لیزر پرتوان :

استفاده از لیزر پرتوان پالس موجب افزایش انرژی سلولی و ترمیم بافت های آسیب دیده و جلوگیری از پیشرفت پاتولوژی می گردد.

درمان های اینترونشنال و یا کمتر تهاجمی (مداخله ای)

اعمال اینترونشنال توسط فوق تخصص درد تحت راهنمایی اشعه ایکس (فلوئوروسکوپی) و یا سونوگرافی در اتاق عمل انجام می گردد.

تزریق ها ، بلاک ها ، رادیوفرکوئنسی

درمان های اینترونشنال با نام پرولوتراپی به وسیله ترکیبات پیش التهابی (پلاکت غنی ، ارتوکین ، اوزون تراپی  و…) درمحل های آسیب دیده انجام شده و موجب ترمیم بافتی می گردد و نیز برای سندرم کارپال با استفاده از رادیوفرکوئنسی پالس برروی عصب مدیان موجب تعدیل عصبی و بازگشت فعالیت های عصبی خواهد شد.